ผมเริ่มเรียนมวยไทยครั้งแรกตอน ป.4 ครูคนแรกไม่ใช่ใคร เป็นช่างตัดผมที่ชื่อลุงเด่นบ้านนั้นเอง เป็นครั้งแรกที่ได้ออกกำลังจริงๆจังๆ นอกจากพวกวิ่งพลัดในกีฬาสีที่โรงเรียน ตอนนั้นถือเป็นนักมวยห้องแอร์ คือซ้อมในร้านตัดผมตอนไม่มีคนนั้นแหละ ก็มีต่อยลมแตะเป้า แต่ก็อายๆเหมือนกันเพราะซ้อมคนเดียวต่อยลมเหมือนคนบ้าอยู่คนเดียว มีกระโดดเชือกบ้าง ตอนนั้นร่างกายจากขี้โรคก็แข็งแรงขี้นนั่งรถยนต์ไม่อ้วกเลยตั้งแต่นั้นมา
ลุงเด่นยืนติดกับผม |
ลุงเด่นเป็นอิสลามบ้านอยู่ จ.สงขลา อ.สะเดา ซึ่งผมเคยไม่เยี่ยมมาแล้ว เท่าที่ทราบมา มาจ.ระนองครั้งแรกมาทำงานในเหมืองแร่ ซึ่งเป็นยุคทองของเศษฐกิจในจังหวัดเลยทีเดียว ช่วงหลังจึงได้มาเป็นช่างตัดผม ช่างตัดผมในสมัยก่อนมาจากหลากหลายฟื้นเพ เป็นนักมวย / นักโทษ / นักพนัน / แต่คนบ้าการบ้างานก็มีเยอะครับ เพียงแต่จะยกตัวอย่างว่ามาจากหลากหลายจริงๆ
ถ่ายกับลูกลุงเด่น เพื่อนสนิทผมเอง |
จากรูปด้านบนถ่ายกับลูกลุงเด่นชื่อยะ ถ่ายประมาณ ม.1-ม.2 ตอนไปเที่ยวชุมพรกับครอบครัวผม ขากลับยะโดนพ่อตีจนต้องหนีออกจากบ้าน
ร้านตัดผมในสมัยก่อน เรียกว่ายุคก่อนมี TV จะเป็นแหล่งรวมของบรรดา กูรูด้านต่างๆมานั่งคุยกัน ทั้งการเมือง , เซียนหมากรุก , เชียนพระ นักพนัน นักวิชาการ ตำรวจ นักการเมือง ผมในฐานะเด็กในร้านนั่งฟังผู้ใหญ่คุยกันนานทำให้วิธีคิดแปลกกว่าเด็กรุ่นเดียวกัน ถือว่าเป็นข้อได้เปรียบที่หาได้ยาก